“Yaman şuan 14 aylık. Doğduğundan itibaren sadece kucakta uyuyor bıraktığımda mutlaka uyanıyor ve ağlıyordu. İlk zamanlar bu yaka iğnesi durumu hoşumuza gidiyordu. Biraz daha büyüdüğünde, kucakta sallayarak, yatak kenarında zıplayarak uyutmaya, uyuduktan sonra da uzun uyuyup uyanmaması için ayağımıza yatırmaya başladık. Uyanır gibi olduğunda minik sallıyor yeniden uykuya daldırıyorduk. Ayakta uyuduğu için hiçbir işi yapamıyordum. Sadece geceleri kendi yatağına bırakabiliyorduk. Onda da 45 dk. Sonra ağlama ile uyanıyor tekrar kucakta sallayarak dalması için uğraşıyorduk. En büyük destekçim eşimdi ama bunun bir çözümü olmalıydı. Çünkü zıplayarak uyumasını istemiyorduk. Sakin uyumak onun için en doğrusuydu. Yaman 9 aylıktı Remziye Hanım ile yüz yüze tanışma fırsatımız oldu. Sevecen, naif, içten, samimi hali beni çok mutlu etmişti. Ancak uyku eğitimine karşı önyargımı kıramadım. Ya çok ağlarsa ya aramızdaki bağ bozulursa bana güvenini kaybederse diye kaygılandım. Tabi Remziye Hanım’ı takibe aldım. 13 aylık oldu giderek büyüyor ağırlaşıyordu, akşamları babasının omzunda uyumaya ya da pilates topunda zıplayarak uyutmaya başladık. Bel, kol ağrılarımız bir tarafa onun böyle uyuması bizi çok üzüyordu. Remziye Hanım’la yeniden iletişime geçmeye karar verdik. Bize bir yol haritası hazırladı ama hiç düşündüğünüz gibi bir iki sayfalık değil satır satır dikkatle okuduğumuz neredeyse bir kitap gibi program. Sessiz kaldığım zamanlarda sessizliğimi bozdu, yeniden elimden tutup umut oldu. “Olacak” dedi “başarabiliriz”. “Hadi Yaman’ı mezun edelim” Oğlum hazırmış biz farkında değilmişiz. Bütün destekli uykuları ona biz öğretmişiz. Ağlar diye korkarken hiç ağlamadan biten bir süreç yaşadık. Şimdi odasına gidiyoruz sarılıyoruz koklaşıyoruz yatağını gösteriyor istesekte kucakta kalmıyor biz de yatağın kenarında onun uykuya dalmasını izlemenin keyfini çıkarıyoruz. Bizim hikayemiz belki bir anneye daha umut olur, Remziye Hanim bir bebeğin daha uykusuna dokunur mutlu uykular bulur Biz ailece her şey için çok teşekkür ederiz. İyi ki sizinle yollarımız kesişti”
