“Nehir doğduğu günden beri uykusu hiç iyi olmayan bir bebekti. Kolikti, gündüzleri saatlerce ağlıyordu ve onu sakinleștirebilmek için hiç istemediğimiz halde sallamaya bașlamıștık. Fakat haftalar, aylar geçtikçe biz farkına varmadan sallama saatleri arttı uyuma süresi daha da kısaldı. Sallamayı durdurduğumuz anda uyanıyordu, bu yüzden Nehir’i biraz olsun uyutabilmek için bașından bir an olsun ayrılamıyorduk. 6.aya kadar bu șekilde geçti fakat en azından gece uyuyor diye kendimizi teselli ediyorduk. Ancak 6.aydan itibaren gece uykuları da azar azar terk etmeye başladı bizi. 9.aya geldiğimizde sabahlara kadar beșik sallıyorduk ve Nehir sallanmadan belki en fazla yarım saat uyuyordu. Hep huzursuzdu, mutsuzdu çünkü uyumak istiyor ama uykusunu tam olarak alamıyordu. Yine sabahlara kadar uyumayıp beşik salladığımız ve ruhsal ve fiziksel olarak tamamen tükendiğimiz bir gecenin sabahında aylardır takip ettiğimiz Remziye hanıma bir mesaj attık. Bize yardım edebilecek dünyadaki tek insan oymuș gibi ona sarılmak istedik. Gerçekten de öyle oldu. Bize tüm enerjisi, sabrı ve iyimserliğiyle verebileceği tüm desteği verdi. Nehir çok direndi inat etti çoğu kez plana uyum sağlamadı ancak Remziye hanım onu üzmemek için tüm planını defalarca değiștirdi ve ona uygun hale getirdi. Haftalar süren bu sürecin sonunda Nehir desteksiz uyumaya alıștı, kendi kendine uyumayı öğrenip sevmeye bașladı. Artık uykusunu alabildiği için daha mutlu daha enerjik ve biz de aylardır ara verdiğimiz hayatı tekrar yașamaya bașlamıș gibiyiz. Eğitime bașladığımızda bu günleri hayal etmeye dahi korkuyorduk ya gerçekleșmezse diye. Remziye hanım, siz bizim kahramanımızsınız! Bize öyle güzel günler hediye ettiniz ki size hayatımız boyunca minnettar kalacağız. Iyi ki yollarımız kesiști, her șey için yürekten teşekkür ederiz!”
Ferda- Haluk Zorba